KAWAN ?
Bila terkenangkan pasal kawan aku punya banyak kawan tak kira la bangsa agama apa pun tapi mereka tetap kawan aku . Tapi berbeza pula dengan ''BESTFRIENDS'' perkataan tu bagi makna paling mendalam dalam hidup aku. Aku ada sorang kawan yang selalu ada dengan aku bila aku susah mahupun senang . That is the reason kenapa aku bersusah payah nak cari web blogger ni sebab nak story kat korang pasal bestfriend aku .
Firstly , dia ini seorang yang lemah lembut . Tak pandai berkasar pun (tapi bila dgn aku kasar) jalan pun ala ala perempuan molayu terakhir . kalau korang tengok pun korang akan menyampah . hahah . sorry siti . HAH ! lupa nak kenal kan nama dia . Nama dia SITI SARAH JOHARI , nama dia memang kena dgn tuan dia . Hopefully sape yang baca ni kenal la eh dia and korang pun akan sokong apa yang aku cakap . hehehe . Aku kenal dia since sekolah rendah lagi , kami sekolah dekat sekolah kebangsaan perpaduan (skp) . Dia dulunya asal KL , almaklum laa orang KL datang perak confirm jadi ''PERAK'' kan kan kan . haha . Kami kenal sebab kami satu kelas and dia pun ada cousin dekat sekolah tu . Aku dulu budak hotss kat sekolah tu semua orang kenal aku tapi disebalik hotss tu ada jugak orang tak suka terutama budak perempuan . em em em . And dia kenal aku pun dari situ laa and kami pun rapat . Main hoki sama sama and so onn . Yang tak boleh lupa aku sampai gaduh dgn bestfriend first aku laa sebab dia kata aku asyik rapat dgn cik SITI je , hahaha . Aku pun tak tahu kenapa aku asyik rapat dgn dia ni padahal aku bau je kenal dia , Pelik pelik . Tapi jangan nak pelik sangat laa kalau korang jumpa kawan pun korang akan rapat dgn dia kan . hahaha . Start dari situ aku dengan dia pun meman rapat gila .. walaupun aku ada ramai bestfriend tapi yg paling rapat dia laa . Itu cerita time tahun 2008 until 2010 . Before and after kami duduki peperiksaan UPSR . Result kami pun hampir sama . Nampak tak keserasian disitu . hahaha .
Saat berganti saat , hari berganti hari , tahun berganti tahun kami pun meningkat remaja . Kami ada apply sekolah menengah berasrama sama sama . Kami mohon asrama SMK RAJA PEREMPUAN IPOH aka RPS . Sekolah tu memang famous dalam sukan HOKI . sebab tu kami pilih sekolah tu untuk teruskan pejuang kami dalam sukan hoki .ACECECECE ...... tak boleh belaaahh kan ayat . Kalau kawan aku baca confirm kena drop . ahahaha . Tapi memang betul pun . Kami masuk sana disebabkan hoki . start dari situ kami rapat sampai laa sekarang . And aku nak muka kan cerita aku time dekat RPS pulak . hahahah . SUMPAH lawak gila , waktu dekat sekolah menengah pulak jadi jugak kes gaduh rebut kan kawan jugak . Hahaha . kami budak hoki ada 14 orang 2011 . Semua asal dari sekolah chepor , tanjung rambutan , tasek , taiping . Kiranya setiap sekolah tu ada patner masing masing dan aku dengan sarah memang patner sekali . Kami selalu berdua . LOker sebelah , katil sebelah , kadang kadang mandi pun aku akan ajak dia . Tapi tak sangka pulak . Perbuatan kami ni tak disegani oleh banyak pihak , hahahah , JENG JENG JENG , nak tahu pihak mana . Hahahah pihak kawan kawan kami yang asal dari pelbagai pelusuk tu . haha . BILA terkenang memang sangat lawak . Selepas dikecam oleh banyak pihak kami mengadakan satu mesyuarat HARAM yang tidak diketahui oleh senior kami . Kami adakan mesyuarat tu dekat ''iron room''bilik tu je selamat dari senior tahu . haha . Seriouly sangat LAWAk . hahah . Time meeting tu semua orang tak puas hti dengan kami sebab kami asyik berdua . Kami pun terima jelah apa yang diorang cakap . hahah but disebaliknya kami terasa lawak laa sangat . Tapi start daripada tu kami 14 orang berkawan rapat . Adatlaa ada gaduh gaduh tu . (macam korang tak pernah ) haha . And saat tu , detik tu kami tubuhkan nama untuk geng kami iaitu FECM WAN LIYANA'S . HAHAHA yang last tu siti . kesian kan dia nama dia last . Hahaha .
SAAT KAMI TERPISAH !
Seperti yang disangka , setiap manusia ada hayatnya sama juga seperti kami . Hubungan kami semakin hari semakin akrab disaat saat kami ingin berpisah jauh kami terasa sangat sedih kerana kami akan kehilangan kawan yang selalu ada saat susah dan senang . em . But takdir sudah tentukan bukan . Kita mana boleh menghalang . Keputusan SPM pun keluar . '' woi kau dapat berapa ?'' woi woi woi .. tu saja yang ditanyakan saat saat seperti tu . hahah . Namun kerinduan dihati masing masing hanya empunya badan sahaja yang tahu . Ada yang melanjutkan pelajaran di IPTA and ada juga yag sambung tingkatan 6 . Namun jarak dan masa tidak pisahkan kami . Kami sering berbual dia wsappp tentang gosip2 yang hangat . hahah . tu saja kerja yang kami ada selain belajar . Saat dibualkan tentang perkara yanag tidak berfaedah kami terkenangkan saat manis dan pahit kami di hostel . yang manis nya bila kami sedang bergembira dan pahitnya bila kami sedang bersedih . ahahaha . (macam tak tahu bezakan pulak) . ememem . yang manisnya bila kai selalu ulangkan masa bermain di tengah gelanggang bandminton . Selalu menjerit jerit sehinggakan kawan kawan rk dan netball marah . '' woi diam ahh orang nak study laa '' hahaha . tu spesis budak RK . kalau netball pulak '' woiii diam laa orang nak tidur pun susah '' ahahahah . tulaa spesis mereka . hahah . Tidak hairan laa jika tinggal di hostel begitu . Banyak ragam orang yang kita dapat lihat . hahah . Namun yang pahitnya saat junior junior retort kat cikgu yang kami ni bawak fone . hahaha tak kelam hidup kami bila menjadi mangsa . hahaha . But chilll , tak rare laa kalau tak buat kes bukan . Itu laa ayat yang keluar dari mulut kawan kawan aku . hahaha Ya Ya ya memang tak rare tapi nanyaa laa jugak nak cari port letak fone . hahahaha . sudah tidak keruan hati masing masing sebab buat kes jenayah tu . Itu laa mengajar kami erti berdikari susah sama sama senang sama sama . Semua saling membantu . Untung wow dapat kawan yang tak SELFISH . hehehe . em rasanya tu je kot coretan yang aku mampu tulis . haahahaha tak larat hedak menaip panjang .Bila free aku akan menyambung tulis okay .
Thanks for read thiss blog
love
Tiada ulasan:
Catat Ulasan